พจนานุกรม พุทธศาสน์ คำว่า ติตถิยะ ความหมายคือ..(2546) ที่มา หมายถึง คือ อ่านว่า แปลว่า

ดิกชันนารี อังกฤษ-ไทย | ดิกชันนารี ไทย-อังกฤษ | ดิกชันนารี ไทย-ไทย | ดิกชันนารี คอมพิวเตอร์ | ดิกชันนารี วิทยาศาสตร์ | ดิกชันนารี วิศวกรรม | พจนานุกรม ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน | ดิกชันนารี พุทธศาสน์ | ดิกชันนารี ญี่ปุ่น-ไทย | ดิกชันนารี จีน-ไทย-จีน | ดิกชันนารี ทางการแพทย์ | ดิกชันนารี เกาหลี-ไทย | ดิกชันนารี ญี่ปุ่น-อังกฤษ

พจนานุกรม พุทธศาสน์ : ความหมายของคำว่า ติตถิยะ คือ หมายถึง ...


	ติตถิยะ ความหมาย คือ เจ้าลัทธิ หมายถึงคณาจารย์ ๖ คน คือ ๑. ปูรณกัสสป ๒. มักขลิโคสาล ๓. อชิตเกสกัมพล ๔. ปกุทธกัจจายนะ ๕. สัญชัยเวลัฏฐบุตร ๖. นิครนถนาฏบุตร มักเรียกว่า ครูทั้ง ๖

:: Back to Dictionary

(ส่งเข้าทาง inbox facebook)

(Share ผ่าน social network)

พจนานุกรม พุทธศาสน์ : คำอื่น ๆ

ตู่ ,กล่าวตู่
ตติยฌาน
ตบะ
ถีนะ
ทมะ
ทักษิโณทก
ทัณฑกรรมนาสนา
ทำการวัด
ทุกข์
ธรรมราชา
ธรรมสามี
ธรรมจารี
ธัมมคารวตา
นวกรรม
นิรันดร
นิปปริยาย
บัว ๔ เหล่า
บุคคล ๔ จำพวก
ประชวร
ปักขิกะ
ปัณณเภสัช
ปาตาละ
ปฐมยาม
ผาสุวิหารธรรม
พราหมณมหาศาล
พุทธอิทธานุภาพ
ยม
โภชนะเป็นของสมณะ
ภวังค์
มหาสมณะ