พจนานุกรม พุทธศาสน์ คำว่า โรหิณี ความหมายคือ..(27) ที่มา หมายถึง คือ อ่านว่า แปลว่า

ดิกชันนารี อังกฤษ-ไทย | ดิกชันนารี ไทย-อังกฤษ | ดิกชันนารี ไทย-ไทย | ดิกชันนารี คอมพิวเตอร์ | ดิกชันนารี วิทยาศาสตร์ | ดิกชันนารี วิศวกรรม | พจนานุกรม ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน | ดิกชันนารี พุทธศาสน์ | ดิกชันนารี ญี่ปุ่น-ไทย | ดิกชันนารี จีน-ไทย-จีน | ดิกชันนารี ทางการแพทย์ | ดิกชันนารี เกาหลี-ไทย | ดิกชันนารี ญี่ปุ่น-อังกฤษ

พจนานุกรม พุทธศาสน์ : ความหมายของคำว่า โรหิณี คือ หมายถึง ...


	โรหิณี ความหมาย คือ 1. เจ้าหญิงองค์หนึ่งแห่งศากยวงศ์เป็นพระธิดาของพระเจ้าอมิโตทนะซึ่งเป็นพระเจ้าอาของพระพุทธเจ้าเป็นกนิษฐภคินี คือน้องสาวของพระอนุรุทธ ได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน 2. ชื่อแม่น้ำที่เป็นเส้นแบ่งเขตแดนระหว่างแคว้นศากยะกับแคว้นโกลิยะ การแย่งกันใช้น้ำในการเกษตรเคยเป็นมูลเหตุให้เกิดกรณีพิพาทระหว่างแคว้นทั้งสองจนจวนเจียนจะเกิดสงครามระหว่างพระญาติ ๒ ฝ่าย พระพุทธเจ้าเสด็จมาระงับศึก จึงสงบลงได้ สันนิษฐานกันว่า เป็นเหตุการณ์ในพรรษาที่ ๕ (บางท่านว่า ๑๔ หรือ ๑๕) แห่งการบำเพ็ญพุทธกิจ และเป็นที่มาของพระพุทธรูปปางห้ามญาติ; ปัจจุบันเรียก Rowai หรือ Rohwaini บ, ป บทภาชนะ - บรรพชิต บรรพต - บริโภคเจดีย์ บริวาร - บอกวัตร บอกศักราช - บัณเฑาะก์ บัณเฑาะว์ - บาลี บาลีประเทศ - บุคคล ๔ จำพวก บุคคลหาได้ยาก ๒ - บุปผวิกัติ บุพกรณ์ - บุพเพนิวาสานุสติญาณ บุพเพสันนิวาส - เบญจธรรม เบญจวัคคีย์ - ใบปวารณา ปกครอง - ปฏิกัสสนา ปฏิกา - ปฏิจจสมุปบาท ปฏิจฉันนปริวาส - ปฏิปักขนัย ปฏิปัสสัทธิวิมุตติ - ปฏิสนธิ ปฏิสนธิจิตต์ - ปฐพี ปฐพีมณฑล - ปฐมสังคายนา ปฐมสังคีติ - ปธาน ปปัญจะ - ปรมัตถประโยชน์ ปรมัตถสัจจะ - ประทาน ประทีป - ประมุข ประโยค - ปรามาส๒ ปราโมทย์ - ปริพาชก ปริพาชิกา - ปริวาส ปริวิตก - ปลงบริขาร ปลงผม - ปลาสะ ปลิโพธ - ปวัตตินี ปวารณา ปวิเวกกถา - ปะละ ปกฺขหตตา - ปัจจัย ปัจจัยปริคคหญาณ - ปัจฉิมทัสสนะ ปัจฉิมทิส - ปัญจมหาบริจาค ปัญจมหาวิโลกนะ - ปัญญาวิมุตติ ปัญญาสมวาร - ปัตตานุโมทนามัย ปัตติทานมัย - ปาจิตตีย์ ปาจีน - ปาฏิโมกข์ย่อ ปาฏิโมกขสังวร - ปานะ ปาปโรโค - ปาริจริยานุตตริยะ ปาริฉัตตก์ - ปาริสุทธิอุโบสถ ปาวา - ปาสาณเจดีย์ ปาสาทิกสูตร - ปิปผลิ, ปิปผลิมาณพ ปิปาสวินโย - ปีติ ปีฬก - ปุณณมาณพ ปุตตะ - ปริสภาวะ ปุริสเมธ - โปสาลมาณพ พระธรรมปิฎก (ปยุตฺโต) พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ โรงพิพม์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยกรุงเทพมหานคร 2538 หน้า 132 - 176.

:: Back to Dictionary

(ส่งเข้าทาง inbox facebook)

(Share ผ่าน social network)

พจนานุกรม พุทธศาสน์ : คำอื่น ๆ

มรัมมวงศ์
โมลี ,เมาลี
โยคะ
เมฆิยะ
โภชนาหาร
เมตติยะ
มโนรถปูรณี
เวสสภู
เวทนาขันธ์
เศวตอัสดร
มหาโพธิ
มหาชนบท
ยสกุลบุตร
เสนาสนวัตร
โอกกากราช
รังสฤษฎ์
รัตตัญญู
ภาวรูป
มิจฉาวายามะ
ยาตรา
รูปัปปมาณิกา
โลกุตตมาจารย์
โคตมนิโครธ
มณฑล
โทสจริต
โพธิญาณ
วัตร
วิศาขนักษัตร
วินิปาติกะ
สมาทานวิรัติ