พจนานุกรม พุทธศาสน์ คำว่า สัญจริตตะ ความหมายคือ..(1137) ที่มา หมายถึง คือ อ่านว่า แปลว่า

พจนานุกรม พุทธศาสน์ : ความหมายของคำว่า สัญจริตตะ คือ หมายถึง ...


	สัญจริตตะ ความหมาย คือ ชื่อปริพาชกผู้เป็นอาจารย์ใหญ่คนหนึ่ง ในพุทธกาล ตั้งสำนักสอนลัทธิอยู่ในกรุงราชคฤห์ มีศิษย์มาก พระสารี-บุตรและพระโมคคัลลานะเคยบวชอยู่ในสำนักนี้ ภายหลังเมื่อพระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นในโลกพระสารีบุตรและพระโมค-คัลลานะพร้อมด้วยศิษย์ ๒๕๐ คน พากันไปสู่สำนักพระพุทธเจ้า สัญชัยเสียใจเป็นลมและอาเจียนเป็นโลหิต; นิยมเรียกว่า สญชัยปริพาชก เป็นคนเดียวกับ สัญชัยเวลัฏฐบุตร คนหนึ่งใน ติตถกร หรือครูทั้ง ๖

(ส่งเข้าทาง inbox facebook)

(Share ผ่าน social network)

พจนานุกรม พุทธศาสน์ : คำอื่น ๆ