พจนานุกรม พุทธศาสน์ คำว่า พหุพจน์ ,พหูพจน์ ความหมายคือ..(3236) ที่มา หมายถึง คือ อ่านว่า แปลว่า

ดิกชันนารี อังกฤษ-ไทย | ดิกชันนารี ไทย-อังกฤษ | ดิกชันนารี ไทย-ไทย | ดิกชันนารี คอมพิวเตอร์ | ดิกชันนารี วิทยาศาสตร์ | ดิกชันนารี วิศวกรรม | พจนานุกรม ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน | ดิกชันนารี พุทธศาสน์ | ดิกชันนารี ญี่ปุ่น-ไทย | ดิกชันนารี จีน-ไทย-จีน | ดิกชันนารี ทางการแพทย์ | ดิกชันนารี เกาหลี-ไทย | ดิกชันนารี ญี่ปุ่น-อังกฤษ

พจนานุกรม พุทธศาสน์ : ความหมายของคำว่า พหุพจน์ ,พหูพจน์ คือ หมายถึง ...


	พหุพจน์ ,พหูพจน์ ความหมาย คือ คำที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง คือตั้งแต่สองสิ่งขึ้นไป , เป็นคำที่ใช้ในไวยากรณ์บาลีและไทยคู่กับเอกพจน์ ซึ่งกล่าวถึงสิ่งเดียว; แต่ในไวยากรณ์สันสกฤตจำนวนสองเป็นทวิพจน์หรือ ทวิวจนะ จำนวนสามขึ้นไป จึงจะเป็นพหุพจน์

:: Back to Dictionary

(ส่งเข้าทาง inbox facebook)

(Share ผ่าน social network)

พจนานุกรม พุทธศาสน์ : คำอื่น ๆ

พันธุ์
พิรุธ
พากุละ
พินทุกัปปะ
พุทธศาสนิกมณฑล
พุทธานุพุทธประวัติ
พุทธบริษัท
ยม
แม่หม้ายงานท่าน
แรกนาขวัญ
โภชนปฏิสังยุต
มโนภาวนีย์
เวฬุวคาม
โสมนัส
มหาวิกัฏ
มหาปเทส
โสตถิยะ
เอกาสนิกังคะ
มังคลัตถทีปนี
รัตนฆรเจดีย์
มาสก
ราชายตนะ
มูลค่า
โลกาธิปไตย
โคตร
ยชุพเพท
เทศนา
ภุมมชกภิกษุ
วาระ
วิสุทธิมรรค