แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย ปะติดปะต่อ คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
Back to Dictionary |
|
|||||
แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
ปะทะปะทัง ปะราลี ปะวะหล่ำ ปะหัง ปักเป้า,ปักเป้า ๑ ปักษิน,ปักษี ปัจจันตประเทศ ปัจฉา ปัญจก,ปัญจกะ ปัณณะ ปัดสวะ ปั้น,ปั้น ๒ ปั๊ม ปากแข็ง ปากบาตร ปากหมู ปาณสาร ปานฉะนี้,ปานนี้ ปาล์ม ปิด ปิศาจ ปี่พาทย์ ปุจฉา ปุลินท์ เป๋ เป็นต้น,เป็นต้น ๑ เป็นเสียเอง เปลญวน เป่าคอ เปียกปูน |
|||||