| แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย ปะปน คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| ปะลอม ปะวะหลิ่ม ปะหลิ่ม ปักใจ ปักษวาหน ปังสุ์ ปัจจุสกาล,ปัจโจสกาล ปัจฉิมยาม ปัญญัติ ปัณหิ ปัตติก ปั้นปึ่ง ปัศตัน ปากจอบ ปากเป็ด,ปากเป็ด ๒ ปาง,ปาง ๑ ปาณี,ปาณี ๒ ป่าเบญจพรรณ ปาวกะ ปิดบัง ปี้,ปี้ ๑ ปีฬกะ ปุนนาค ปู่ครู เป้ง,เป้ง ๑ เป็นที่,เป็นที่ ๒ เป็นหูเป็นตา เปล่าดาย เป่าผม เปีย,เปียะ ๑ |
|||||