แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย เปิดหัว,เปิดหัว ๑ คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
Back to Dictionary |
|
|||||
แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
เปิ่น เปีย,เปีย ๓ เปียกปอน เปีย,เปียะ ๑ แป้งข้าวสาลี,แป้งสาลี แปงวง แปดสาแหรก แปร๋,แปร๋แปร้น แปรผันโดยตรง แปลตามเนื้อความ โป,โป ๒ โปฐบท โปรยปราย ไปรษณียภัณฑ์ ผงอน ผมบ๊อบ ผลัด ผวา ผะ,ผะ ๒ ผักไห่ ผ้าแก้ว ผาเผือก ผ้ำ ๆ ผิวน้ำ ผึ่ง,ผึ่ง ๒ ผู้แทน เผง เผือกกะลา แผ่สองสลึง ฝักฝ่าย |
|||||