| แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย พหุพจน์,พหูพจน์ คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| พหูพจน์ พ้อ,พ้อ ๒ พอการ พ้อง พอดีกัน พอน,พอน ๒ พอยกขาก็ลาโรง พออ้าปากก็เห็นลิ้นไก่ พะพิง พักตร,พักตร-,พักตร์ พังผืด พัดยศ พันธนาการ พัศดี พาดไฉน พายุทอร์นาโด พาฬหะ พิณ พินทุ พิมพ์ทอง พิลึกพิลั่น พีระมิด พุงปลาช่อน พู,พู ๑ เพชรหึง,เพชรหึง ๑ เพลงยาว เพี้ย,เพี้ย ๑ แพ้ผม โพน,โพน ๓ ไพรเราะ |
|||||