แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย พังเพย คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
Back to Dictionary |
|
|||||
แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
พัญจก พัฒนากร พัดดึงส์ พัตร พันจ่า พันธนำ พันเอิญ พัสตร์ พาณิชยการ พานปากกระจับ พายุหมุน พาหุยุทธ์ พิง พิถีพิถัน พินัย พิมพ์เขียว พิเรนทร์ พิสัช พืชมงคล พุทธเจดีย์ พูดจนลิงหลับ เพชรายุธ เพล เพิก,เพิก ๑ แพ่ง โพ,โพ ๑ ไพชน ฟกช้ำดำเขียว ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด ฟี่,ฟี้ |
|||||