แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย กำเนิด คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
Back to Dictionary |
|
|||||
แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
กำบัง,กำบัง ๑ ก่ำบึ้ง กำปั่น,กำปั่น ๒ กำพร้า,กำพร้า ๓ กำแพ้ง กำมะลอ กำราล กำลังวังชา กิก,กิ๊ก กิดาหยัน กินชัน กินน้ำตา กินรังแตน กิมิชาติ กีด กุกขี้หมู กุญแจเสียง กุมภัณฑยักษ์ กุลาหล กูรม,กูรม-,กูรมะ เกน ๆ เกริก เกลียง เกษตรกร เกินคน เกี้ยวพาน,เกี้ยวพาราสี แก้บน แกว่งกวัด โกณก,โกณะ โกสน |
|||||