| แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย ขมัง,ขมัง ๑ คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| ขม้ำ ขมิ้นขึ้น ขมิบ ขมุม ขย่อน ขยาด ขยุม,ขยุม ๒ ขลม ขลุ่ย ขวัญเกี่ยง ขวาง ๆ รี ๆ ขอ,ขอ ๑ ของขลัง ของหลวง ขอบเขต ข้อลำ ขังข้อ ขัดมอนหลวง ขันเหม ขาเกวียน ขาดใจ ข้าม,ข้าม ๑ ข้าวเกรียบ ข้าวบาร์เลย์ ข้าวเสียแม่ซื้อ ขี้ก้าง,ขี้ก้าง ๑ ขีปนาวุธ ขึ้งโกรธ ขุ่นเคือง เข่นฆ่า |
|||||