แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน คำว่า กระต่าย,กระต่าย ๑ ความหมายคือ..(764) ที่มา หมายถึง คือ อ่านว่า แปลว่า

ดิกชันนารี อังกฤษ-ไทย | ดิกชันนารี ไทย-อังกฤษ | ดิกชันนารี ไทย-ไทย | ดิกชันนารี คอมพิวเตอร์ | ดิกชันนารี วิทยาศาสตร์ | ดิกชันนารี วิศวกรรม | พจนานุกรม ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน | ดิกชันนารี พุทธศาสน์ | ดิกชันนารี ญี่ปุ่น-ไทย | ดิกชันนารี จีน-ไทย-จีน | ดิกชันนารี ทางการแพทย์ | ดิกชันนารี เกาหลี-ไทย | ดิกชันนารี ญี่ปุ่น-อังกฤษ

แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย กระต่าย,กระต่าย ๑ คือ แปลว่า ...


	กระต่าย,กระต่าย ๑ ความหมาย คือ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กในวงศ์ Leporidae ขนปุย หูยาว ที่พบอาศัยตามป่าทั่วไปในประเทศไทยมีชนิดเดียว คือ กระต่ายป่า (Lepus peguensis) ซึ่งมีขนสีนํ้าตาล ใต้หางสีขาว อาศัยในโพรงดิน ส่วนที่นํามาเลี้ยงตามบ้านมีหลายชนิดและหลายสี เช่น ชนิด Oryctolagus cuniculus.;

Back to Dictionary

(ส่งเข้าทาง inbox facebook)

(Share ผ่าน social network)

แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ

กระต่ายจาม
กระต่ายเต้น
กระติ๊ด,กระติ๊ด ๒,กระติ๊ดเดียว,กระติ๊ดหนึ่ง
กระตูบ
กระแต,กระแต ๒
กระถด
กระทงแถลง
กระทวย
กระทาชาย
กระทุงลาย
กระแท่น
กระบอก,กระบอก ๓
กระบี่,กระบี่ ๒
กระเบื้องเกล็ดเต่า
กระปุก
กระพอง,กระพอง ๑
กระมอบ
กระยิ้มกระย่อง
กระลุมพู
กระสง
กระแสการเงิน
กระหยะ
กระโหย
กรัน,กรัน ๒
กร่ำ,กร่ำ ๒
กรีดเล็บ
กฤตยา,กฤตยา ๑
กลศาสตร์
กลั่น
กล่าวขวัญ