พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า รำพาย คือ ... | ||||||
|
||||||
Back to Dictionary |
|
|||||
พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
รำพึง ราพณาสูร๑ ยู ภูมิรัฐศาสตร์ ภูมิศาสตร์ประวัติ ภูมิธร,ภูมินทร์,ภูมินาถ,ภูมิบดี มูรธ,มูรธา รู้เองเป็นเอง รู้เนื้อรู้ตัว รู้ไส้ รู้ตื้นลึกหนาบาง มูลจิต ภูตบดี รูปชี เลเพ และเล็ม โลหัช โล้ชิงช้า เล่นกล้าม เลียง๒ เลี้ยงไม่ขึ้น มลาน๒ เลขาธิการ เลปกร เลือดในอก มฤตกะ แกระ๑ เกยูร เก็บเล็กผสมน้อย แก้วสารพัดนึก |
|||||