| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า เลอะเลือน คือ ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| เลออาสน์ แล๒ เลียว๒ เลียงฝ้าย เลาะลัด เลี้ยงเสียข้าวสุก เลี้ยงไว้ดูเล่น เลี้ยงผี เลิกทัพ โลกวิทู โลกบาล เลฑฑุ เลนจง เลื่อยทำทอง เลือดเนื้อ มฤคย์ ยึดมั่น เกร็ด๒ เกรียน๑ เกรง เก็บสี แก้เคล็ด โกษ๒ แก้ตก เกาะ๑ เกินตัว แกลบ๓ โกญจ มกุฎ เข้มงวด |
|||||