| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า เลี้ยง คือ ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| เลี้ยงแขก เลี้ยงลูกเสือลูกจระเข้ เลี้ยงไว้ดูเล่น เลี้ยงต้อย เลิ่กลั่ก เลิกล้ม แลก โลกียวิสัย โลกุตรธรรม เลฑฑุ เลนส์ถ่างแสง เลื่อยอก เลือด เลือดตกใน มฤต เก แกร่ง เกรี้ยวโกรธ โกรญจ เก็บกวาด แก่แดด โก้๒,โก้หร่าน แก้ตัว เกียดกัน เกินการ แกลลอน โกงกาง รกบิน เข็ด๒ เข้าหู |
|||||