พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า เก่า คือ ... | ||||||
|
||||||
Back to Dictionary |
|
|||||
พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
แก่๓ เกษียร เกศากันต์ โกหก แก้ง เกษตรและสหกรณ์ แก่นแก้ว รก๒ เกียจคร้าน เกี่ยวก้อย เกาไศย เกล็ดหอย เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง เกลือเบสิก โกงโก้ โกฐน้ำเต้า รกฟ้า เขยื้อน เข้าใส่ เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา เข้าที่ เขิบ แคแสด เครดิตฟองซิเอร์ เครื่องสุกำศพ แคะ๑ เคี้ยวฟัน เคจฉะ โง่แกมหยิ่ง เงินมุ่น |
|||||