| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมายของคำว่า เบี้ยเลี้ยง คือ ... | ||||||
|
||||||
| Back to Dictionary |
|
|||||
| พจนานุกรมแปล ไทยเป็นไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
| เบี้ยว๒ เบี้ย๒ เบี้ยน้อยหอยน้อย เบาไม้ เบิกทาง ใบไม้๒ โบกขรพรรษ เบญจภูต เบญจคัพย์ รบทัพจับศึก ใบปก เปรม แปร้นแปร๋ โปโลน้ำ เป็ดแก้ว เป็นว่าเล่น เป็นกันเอง เป็นผู้เป็นคน โปสาวนิกมูล แป้งร่ำ ...ใด...หนึ่ง ใยยอง แมว๒ เย็บล้มตะเข็บ มโหรสพ แม่อยู่หัว เร่ง เรอ เรียงราย เยี่ยม๑ |
|||||