แบะ
แบะ
ก. แบออก เช่น แบะหนังสือ, ทําให้อ้า เช่น แบะทุเรียน.<2t>ว. อ้า, ที่เปิดกว้างออกไป, เช่น ถูกฟันหัวแบะ; มีลักษณะกางออกหรือถ่างออก เช่น ล้อแบะ.;