Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ป่าเถื่อน
ป่าเถื่อน
ป่าเถื่อน
ว. ห่างไกลจากที่อยู่ของคน, ยังไม่เจริญ; ทารุณโหดร้าย.;

More
ปาทป | ปาท่องโก๋ | ปาทะ | ปาทังกา | ปาทาน | ป่าทึบ | ปาทุกา | ปาน,ปาน ๑,ปานะ | ปาน,ปาน ๒ | ปาน,ปาน ๓ | ป่าน | ป้าน,ป้าน ๑ | ป้าน,ป้าน ๒,ป้าน ๆ | ปานกลาง | ป่านคม | ปานฉะนี้,ปานนี้ | ปานดง | ป่านนี้ | ป้านลม | ปานิเยน | ปานีย,ปานีย-,ปานียะ | ปานีโยทก | ป้าบ,ป๊าบ | ป่าเบญจพรรณ | ปาป,ปาป- | ปาปมุต | ปาปอหยีสังฆาตา | ป่าโปร่ง | ป่าผลัดใบ | ปาพจน์ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์