Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เปีย,เปีย ๑
เปีย,เปีย ๑
เปีย ๑
น. ผมที่ไว้ยาวบริเวณท้ายทอย, ผมที่ถักห้อยยาวลงมา, ผมเปีย หรือ หางเปีย ก็เรียก, เรียกลายที่ถักตอก ๓ ขาไขว้กันว่า ลายเปีย หรือ ลายผมเปีย; พวงมาลัยที่มีอุบะห้อยลงมาเหมือนผมเปีย. (จ.).;

More
เปีย,เปีย ๒ | เปีย,เปีย ๓ | เปียก,เปียก ๑ | เปียก,เปียก ๒ | เปี๊ยก | เปียกแฉะ | เปียกชื้น | เปียกโชก | เปียกปอน | เปียกปูน | เปียแชร์ | เปี๊ยบ | เปี่ยม | เปียว | เปี้ยว,เปี้ยว ๑ | เปี้ยว,เปี้ยว ๒ | เปี๊ยว | เปีย,เปียะ ๑ | เปีย,เปียะ ๒,เปี๊ยะ | เปือก | เปือกตม | เปื้อน | เปื้อนเปรอะ | เปื่อย | แป | แป้ง | แป๋ง | แป้งกระแจะ | แป้งข้าวสาลี,แป้งสาลี | แป้งข้าวหมาก |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์