Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ก้อน
ก้อน
ก้อน
น. คําบอกลักษณะของเล็ก ๆ ที่เกาะหรือติดรวมกันแน่น ไม่กําหนดรูปแน่นอน โดยมากมีลักษณะค่อนข้างกลม เช่น ข้าวเกาะกันเป็นก้อน, เรียกสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น ก้อนข้าว; สิ่งที่แยกหรือแตกออกจากสิ่งใหญ่ ไม่กําหนดรูปแน่นอน โดยมากมีลักษณะค่อนข้างกลม เช่น ก้อนอิฐ ก้อนหิน ก้อนดิน; ลักษณนามเรียกของเช่นนั้น เช่น ข้าว ๓ ก้อน หิน ๒ ก้อน; โดยปริยายหมายถึง จํานวนรวม เช่น ได้เป็นเงินก้อน; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) เงิน ๑ สลึง (ที่สงขลามีค่า

More
ก้อนขี้หมา | ก้อนเส้า | กอบ | กอบโกย | กอบด้วย | กอบนาง | ก๊อบปี้ | กอปร | ก้อม | กอมก้อ | ก่อมก้อ | กอย | ก้อย,ก้อย ๑ | ก้อย,ก้อย ๒ | ก๋อย | ก้อร่อก้อติก | ก้อร่อก้อติก | ก่อร่างสร้างตัว | กอริลลา | ก่อฤกษ์ | กอล์ฟ | ก่อแล้วต้องสาน | กอและ,กอและ ๑ | กอและ,กอและ ๒ | ก่อสร้าง | ก่อหวอด | กอเอี๊ยะ | กะ,กะ ๑ | กะ,กะ ๒ | กะ,กะ ๓ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์