Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
พเนจร
พเนจร
พเนจร
น. ผู้เที่ยวป่า, พรานป่า; โดยปริยายหมายความว่า ร่อนเร่ไป, เที่ยวไปโดยไร้จุดหมาย. (ป., ส. วเนจร).;

More
พบ | พบปะ | พบพาน | พบไม้งามเมื่อขวานบิ่น | พบู,พบู ๑ | พบู,พบู ๒ | พม่า,พม่า ๑ | พม่า,พม่า ๒ | พม่าแทงกบ | พม่ารำขวาน | พยชน์ | พยชะ | พยติเรก | พยนต์ | พยศ | พยัก | พยักพเยิด | พยักยิ้ม | พยัคฆ,พยัคฆ-,พยัคฆ์ | พยัคฆา,พยัคฆิน,พยัคฆี | พยัคฆินทร์,พยัคเฆนทร์ | พยัชน์ | พยัญชนะ | พยัต | พยับ | พยับแดด | พยับฝน | พยับเมฆ,พยับเมฆ ๑ | พยับเมฆ,พยับเมฆ ๒ | พยับหมอก,พยับหมอก ๑ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์