แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย พัก คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
Back to Dictionary |
|
|||||
แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
พักตา พักฟื้น พัง,พัง ๑ พังพวย พัฒน,พัฒน-,พัฒนะ พัดยศ พันงู พันธุ,พันธุ-,พันธุ์ พัลลภ พาซื่อ พาน,พาน ๒ พายุทอร์นาโด พาหิรกะ,พาหิระ พิง พิทยาคม พินิจ พิมพ์สอดสี พิลิปดา พิฬาร พื้นเพ พุทธาวาส เพกา เพ้ย เพลิงกัลป์ เพียชน์ แพรก,แพรก ๒ โพนเพน ไพรเราะ ฟ้องแย้ง ฟาง,ฟาง ๓ |
|||||