แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย พักร้อน คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
Back to Dictionary |
|
|||||
แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
พักใหญ่ พังก๊ำ พังพาน พัฒน,พัฒน-,พัฒนะ พัดพุดตาน พัทร พันธน,พันธน-,พันธนะ พันแสง พัสถาน พาณินี พานแว่นฟ้า พาล,พาล ๒,พาลา พำพวก พิชิต,พิชิต- พิธาน พิพรรธ พิโมกข์ พิศวาส พึง พุงจง พุ่มกัณฑ์เทศน์ เพชร,เพชร- เพริด เพลียใจ เพื่อน ๆ แพ้รู้ โพรก ไพรินทร์ ฟอร์มาลิน ฟ่าม |
|||||