Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
พาฬมฤค
พาฬมฤค
พาฬมฤค
น. สัตว์ร้าย, สัตว์ที่กินสัตว์อื่นเป็นอาหาร. (ป. พาฬมิค; ส. วฺยาลมฺฤค).;

More
พาฬหะ | พำ | พำนัก | พำพวก | พำพึม,พำ ๆ,พึม ๆ | พำลา | พิกล | พิกเลนทรีย์ | พิกสิต | พิกัด,พิกัด ๑ | พิกัด,พิกัด ๒ | พิกัดอัตราศุลกากร | พิกัติ | พิกัน | พิการ | พิกุล | พิกุลป่า | พิเคราะห์ | พิฆน์ | พิฆเนศ,พิฆเนศวร | พิฆาต | พิง | พิจยะ,พิจัย | พิจล | พิจาร,พิจารณ์,พิจารณา | พิจิก | พิจิต | พิจิตร | พิชญ์ | พิชย,พิชย-,พิชัย |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์