Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
พิณ
พิณ
พิณ
น. ชื่อเครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง มีสายสําหรับดีด. (ป., ส. วีณา).;

More
พิณพาทย์ | พิณพาทย์เครื่องคู่ | พิณพาทย์เครื่องห้า | พิณพาทย์เครื่องใหญ่ | พิดทูล | พิดรก | พิดาน | พิโดร | พิตร | พิถย,พิถย- | พิถยันดร | พิถี | พิถีพิถัน | พิทย,พิทย-,พิทย์,พิทยา | พิทยาคม | พิทยาคาร | พิทยาธร | พิทยาพล | พิทยาลัย | พิทักษ์,พิทักษ์ ๑ | พิทักษ์,พิทักษ์ ๒ | พิทักษ์ทรัพย์ | พิทักษ์สันติ | พิทูร | พิเทศ | พิธาน | พิธี | พิธีกร | พิธีกรรม | พิธีการ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์