Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
พิหาร
พิหาร
พิหาร
[พิหาน] น. ที่อยู่ของพระสงฆ์, วัด; วิหาร, ที่ซึ่งประดิษฐานพระพุทธรูป, คู่กับอุโบสถ. (ป. วิหาร).;

More
พิฬาร | พี | พี่ | พี้ | พีชคณิต | พี่น้อง | พี่เบิ้ม | พี้โพ้ | พีร,พีร- | พีระมิด | พี่เลี้ยง | พึง | พึ่ง,พึ่ง ๑ | พึ่ง,พึ่ง ๒ | พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ | พึงใจ | พึงตา | พึงพอใจ | พึ่งพา | พึ่งพิง | พึ่งลำแข้งตัวเอง | พึ่บ,พึ่บพั่บ | พึม | พึมพำ | พืช | พืชคาม | พืชชั้นต่ำ | พืชชั้นสูง | พืชพันธุ์ | พืชมงคล |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์