Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
พูพอน
พูพอน
พูพอน
น. รากไม้ที่ขึ้นเป็นปีก เป็นพู หรือเป็นปมที่โคนต้น ซึ่งแผ่ขยายออกไปรอบ ๆ เพื่อพยุงลำต้น, พอน ก็เรียก.;

More
พู่ระหง | เพ | เพ็ก | เพกา | เพคะ | เพ็ง | เพ่ง | เพ่งพิศ | เพ่งเล็ง | เพ็จ,เพ็จ ๑ | เพ็จ,เพ็จ ๒ | เพ็จไม้ | เพชฉลูกรรม | เพชฌฆาต | เพชร,เพชร- | เพชรกลับ | เพชรซีก | เพชรดา | เพชรตัดเพชร | เพชรตาแมว | เพชรน้ำค้าง | เพชรน้ำหนึ่ง,เพชรน้ำเอก | เพชรนิลจินดา | เพชรปาณี | เพชรร่วง | เพชรร้าว | เพชรฤกษ์ | เพชรลูก | เพชรสังฆาต | เพชรหลีก |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์