Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ภิกษา
ภิกษา
ภิกษา
น. การขออาหาร; อาหารที่ขอมา. (ส.; ป. ภิกฺขา).;

More
ภิกษาจาร | ภิกษาหาร | ภิกษุ | ภิกษุณี | ภิงคาร | ภิงสนะ | ภิงสระ,ภิงสะ | ภิญโญ | ภิญโญภาพ | ภิตติ | ภิทะ,ภินท,ภินท-,ภินท์ | ภิน,ภิน- | ภินชาติ | ภินทน,ภินทน- | ภินทนาการ | ภินวรรณ | ภิยโย | ภิยโยภาพ | ภิรมย์ | ภิรมย์สุรางค์ | ภิษัช | ภิสะ | ภิสัก | ภีตะ | ภีมะ | ภีรุ,ภีรุก,ภีรุก- | ภีรุกชาติ | ภุกต,ภุกต-,ภุกต์ | ภุกตเศษ | ภุกตาหาร |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แปลประโยคอังกฤษเป็นคำอ่านไทย
แปลง English(IPA) to Thai
แปลง English(CMU) to IPA
แปลภาษาคาราโอเกะ v.2024(NEW)
รวมประโยคภาษาอังกฤษ-ไทย-จีน-ญี่ปุ่น พร้อมคำศัพท์
แชร์