Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
แย้,แย้ ๑
แย้,แย้ ๑
แย้ ๑
น. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานในวงศ์ Agamidae ลําตัวแบนราบ ข้างตัวมีสีสวย ไม่มีหนามสันหลัง อาศัยขุดรูอยู่ในดิน หากินตามพื้นดิน ไม่ขึ้นต้นไม้ ในประเทศไทยมี ๒ ชนิดย่อย คือ แย้เส้น (Leiolepis belliana belliana) และ แย้จุด (L. b. rubritaeniata).;

More
แย้,แย้ ๒ | แยก | แยกเขี้ยว | แยกตัว | แยกธาตุ | แยกย้าย | แยกแย้ง | แยกแยะ | แยกสี | แยง,แยง ๑ | แยง,แยง ๒ | แย่ง | แย้ง | แย่งกันเป็นศพมอญ | แย่งชิง | แยงตา | แยงยล | แยงแย่ | แยงแย้ | แย่แต้ | แยบ | แย็บ | แยบคาย | แยบยล | แยม | แย้ม | แย้มพราย | แย้มยิ้ม | แย้มสรวล | แยแส |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์