Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เรขาคณิต
เรขาคณิต
เรขาคณิต
(คณิต) น. คณิตศาสตร์แขนงหนึ่งที่ว่าด้วยการจําแนกประเภท สมบัติ และโครงสร้างของเซตของจุดที่เรียงกันอย่างมีระเบียบตามกฎเกณฑ์ที่กําหนดให้เป็นรูปทรงต่าง ๆ เช่น เส้นตรง วงกลม รูปสามเหลี่ยม ระนาบ รูปกรวย.;

More
เรขาคณิตบริสุทธิ์ | เรขาคณิตวิเคราะห์ | เร็ง | เร่ง | เร้ง | เร่งเครื่อง | เร่งด่วน | เร่งฝีเท้า | เร่งมือ | เร่งรัด | เร่งร่าย | เร่งรีบ | เร่งเร้า | เร่งวันเร่งคืน | เรณุ,เรณู | เรณุก | เรดอน | เรดาร์ | เรเดียม | เร้น | เร้นลับ | เรรวน | เร่ร่อน,เร่ร่าย | เรไร,เรไร ๑ | เรไร,เรไร ๒ | เรไร,เรไร ๓ | เร็ว,เร็ว ๆ | เร่ว | เร็ว ๆ นี้ | เรวดี |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์