Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เกาเหลียง,เกาเหลียง ๒
เกาเหลียง,เกาเหลียง ๒
เกาเหลียง ๒
[-เหฺลียง] น. ชื่อดินชนิดหนึ่ง ใช้ปั้นทําเครื่องเคลือบดินเผาได้ดี, ดินเกาลิน ก็เรียก. (จ.).;

More
เก้าอี้ | เกาะ,เกาะ ๑ | เกาะ,เกาะ ๒ | เกาะ,เกาะ ๓ | เกาะกิน | เกาะแกะ | เกิง | เกิ้ง | เกิด | เกิดสูรย์ | เกิน | เกินการ | เกินกิน | เกินคน | เกินงาม | เกินดี | เกินตัว | เกินไป | เกินเลย | เกินหน้า,เกินหน้าเกินตา | เกิบ,เกิบ ๑ | เกิบ,เกิบ ๒ | เกียกกาย,เกียกกาย ๑ | เกียกกาย,เกียกกาย ๒ | เกียง | เกี่ยง | เกี๋ยง,เกี๋ยง ๑ | เกี๋ยง,เกี๋ยง ๒ | เกี๋ยงคำ | เกี่ยงงอน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์