Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
แก๊ป
แก๊ป
แก๊ป
น. ชื่อหมวกของทหารตํารวจหรือข้าราชการพลเรือนเป็นต้นที่มีกะบังหน้า เรียกว่า หมวกแก๊ป; เครื่องที่ทําให้ระเบิดเป็นประกายติดดินปืน เดิมมีรูปเหมือนหมวกแก๊ปแต่ไม่มีกะบังปิดหน้า; ชื่อปืนชนิดหนึ่ง มีนกสับ ใช้ยัดกระสุนและดินปืนทางปาก และสับแก๊ป เรียกว่า ปืนแก๊ป. (อ. cap).;

More
แก้ผ้า | แก้เผ็ด | แก้ฝัน | แก้ฟ้อง | แก่ไฟ | แกม | แก้ม | แก้มช้ำ | แก้มแดง | แกมมา | แก้มแหม่ม | แก้มือ | แกรก | แกร่ง | แกร็น | แกรนิต | แกรไฟต์ | แกร่ว | แกระ,แกระ ๑ | แกระ,แกระ ๒ | แก่แรด | แกล | แกล่ | แกล้ง | แกล้งเกลา | แกลน | แกลบ,แกลบ ๑ | แกลบ,แกลบ ๒ | แกลบ,แกลบ ๓ | แกลบ,แกลบ ๔ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์