Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ขมัง,ขมัง ๒
ขมัง,ขมัง ๒
ขมัง ๒
[ขะหฺมัง] (โบ) ว. แรง, แข็งขัน, เช่น สองอาจแข็งขมังขึ้น แบ่งให้กันเสมอ. (กําสรวล).;

More
ขมับ | ขมา | ขม้ำ | ขมิ้น,ขมิ้น ๑ | ขมิ้น,ขมิ้น ๒ | ขมิ้นกับปูน | ขมิ้นขาว | ขมิ้นขึ้น | ขมิ้นเครือ | ขมิ้นชัน | ขมิ้นนาง | ขมิ้นลิง | ขมิ้นหัวขึ้น | ขมิ้นอ้อย | ขมิบ | ขมีขมัน | ขมึง | ขมึงทึง | ขมุ | ขมุกขมัว | ขมุดขมิด | ขมุบ | ขมุบขมิบ | ขมุม | ขโมย | ขย,ขย- | ขยด | ขยม | ขย่ม | ขยล |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์