แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย ขะเย้อแขย่ง คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
Back to Dictionary |
|
|||||
แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
ขัง ขัช,ขัชกะ ขัด,ขัด ๔ ขัดแข้งขัดขา ขัดแตะ ขัดสมาธิ ขันชะเนาะ ขันเหม ขั้วบวก ขากอม ข้างเงิน ขาดตัว ขานาง ขายชาติ ข้าวกลาง ข้าวตอก,ข้าวตอก ๑ ข้าวพระ ข้าวหลาม ขิปสัทโท ขีดคั่น ขี้แมลงวัน ขึ้น,ขึ้น ๒ ขุทกนิกาย เข็ดขยาด เขม่าซาง เข้าเครื่อง เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม เขียนทอง แข็งตัว โขย่ง |
|||||