Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ขับขี่
ขับขี่
ขับขี่
ว. (ปาก) เรียกใบอนุญาตให้ขับรถได้ว่า ใบขับขี่, (กฎ) ใช้ว่า ใบอนุญาตขับขี่.<2t>ก. สามารถบังคับเครื่องยนต์ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้.;

More
ขับเคลื่อน | ขับเคี่ยว | ขับซอ | ขับถ่าย | ขับพล | ขับไม้ | ขับไม้บัณเฑาะว์ | ขับร้อง | ขับไล่ไสส่ง | ขัย | ขัว | ขั้ว | ขั้วกระจก | ขั้วบวก | ขั้วแม่เหล็ก | ขั้วแม่เหล็กโลก | ขั้วลบ | ขั้วโลก | ขา,ขา ๑ | ขา,ขา ๒ | ขา,ขา ๓ | ขา,ขา ๔ | ข่า,ข่า ๑ | ข่า,ข่า ๒ | ข่า,ข่า ๓ | ข่า,ข่า ๔ | ข้า,ข้า ๑ | ข้า,ข้า ๒ | ขาก,ขาก ๑ | ขาก,ขาก ๒ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์