Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ภูมิ๒
ภูมิ๒
[พูม] น. พื้น, ชั้น, พื้นเพ; ความรู้ เช่น อวดภูมิ อมภูมิ.

More
ภูมิ๓ | ภูริ๒ | ภูริ๓,ภูรี | ภูมิลำเนา | ยูริก | ภูมิคุ้มกัน | ภูมิฐาน | ภูมิธร,ภูมินทร์,ภูมินาถ,ภูมิบดี | ภูมิธรรม | ภูมิบริมาณ | ภูมิบาล,ภูมิภุช | ภูมิประเทศ | ภูมิปัญญา | รูเล็ตต์ | ภูเขา | ภูเขาไฟ | ภูเขาน้ำแข็ง | ภูโช | มูเซอ | ยูโด | มูรดี,มูรติ | ภูเตศวร | มูรธ,มูรธา | มูรธาภิเษก | ภูว? | ภูวดล | ภูวนาถ,ภูวเนตร,ภูวไนย | ภูวน? | ภูวนตรัย,ภูวนัตตรัย | ภู่ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์