Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เก็บ๑
เก็บ๑
ก. เอาไปหรือเอามาจากที่ เช่น เก็บผ้า เก็บผลไม้, เอาเข้าที่ เช่น เอาหนังสือไปเก็บ เอารถไปเก็บ, เอาสิ่งของที่ตกหล่นอยู่ ขึ้นมา เช่น เก็บของตก, รวบรวมไว้ เช่น เก็บคะแนน, เรียกเอา เช่น เก็บค่าเช่า เก็บค่าน้ำ, รักษาไว้ เช่น ห้องเก็บของ. ว. ถ้า ประกอบหลังคํานามหมายความว่าที่เก็บไว้ เช่น ของเก็บ = ของที่เก็บไว้, เงินเก็บ = เงินที่ออมเก็บไว้, เมียเก็บ = เมียที่เก็บ ไว้ไม่ออกหน้าออกตา, หมากเก็บ = สิ่งที่เป็นเม็ดเป็นก้อนแข็ง เด็กใช้โยนเก็บขึ้นไว้ในมือ เป็นการเล่นชนิดหนึ่งของเด็ก.

More
เก็บ๒ | เก็บไร | เก็บกวาด | เก็บกิน | เก็บข้าว | เก็บข้าวตก | เก็บความ | เก็บงำ | เก็บตัว๑ | เก็บตัว๒,เก็บเนื้อเก็บตัว | เก็บตก | เก็บผม | เกะ | แกะแร | แกะรอย | แกะสะเก็ด | แกะ๑ | แกะ๒ | เกะกะ | แกะดำ | เก่ | เก๊ | เก๋ | โก๋ | โกส | เกศ,เกศ | โก่,โก้๑ | เกส,เกสา,เกสี | เกษม | เกสร |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์