Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เปรียว
เปรียว
[เปฺรียว] ว. ไม่เชื่อง, ว่องไว, (ใช้แก่สัตว์บางชนิดเช่นนกหรือไก่ เป็นต้นที่ไม่คุ้นคน), โดยปริยายใช้แก่สิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึง เช่นนั้น; เพรียว.

More
เปรียะ,เปรี๊ยะ | เปรียง๑ | เปรียง๒ | เปรียง๓ | เปรียญ | เปรียบ | เปรียบเทียบ | เปรียบประดุจดัง,เปรียบเหมือน,เปรียบเสมือน | เปรียบปราย,เปรียบเปรย | เปราะแประ | เปราะหอม | เปราะ๑ | เปราะ๒ | เปรี่ยม | เปรี้ยว | เปรี้ยวหวาน | เปรี้ยวปาก | โปรีสภา | เปรี้ยง | เปรี้ยงปร้าง | โปโล๑ | โปโล๒ | โปโลน้ำ | แปรไข้ | โปเก | แปรก,แปรกบัง | แปรกขวางทาง | แปรขบวน | แปรง | โปรง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์