จอบ แนม
เบิ่งน้อง สิเจ้าพาขวัญ
หัวใจมันสั่น
บ่ฮู้สิเฮ็ด จังได๋
น้ำตาไหลหย่าว 
ผู้สาว เฮามา จากไป
อ้ายนั่ง ฮ้องไห้ 
อยู่ข้าง บันได แจเสาร์
คืน นี้ คนดี สิเข้าเรือนหอ 
เสียแฮงอ้ายรอ
แต่น้อย จนโตเป็นสาว 
ฮักกันหลายปี
คนดี มาลืมสัญญา 
ทิ้งให้ผู้บ่าว
ปวดร้าว กินแต่น้ำตา
แสน สุดจะเจ็บช้ำ
เสียดายแต่เธอ
เสียแฮงที่คอย
ใจลอยผวา
กอดเข่าเหงาซึม 
คิดถึงวันที่ ผ่านมา
เฮาเหมือนคนบ้า 
เอาเหล้าล้างหน้าแทนน้ำ
จอบ แนม
เบิ่งน้อง สิเจ้าพาขวัญ
เหมือนโดนมีดหั่น 
เป็นวัน ที่เฮาเจ็บช้ำ
พอแล้วพอที
ชาตินี้ จะขอจดจำ
เพราะคนใจดำ 
ทำให้ เฮาช้ำเจียนตาย

แสน สุดจะเจ็บช้ำ
เสียดายแต่เธอ
เสียแฮงที่คอย
ใจลอยผวา 
กอดเข่าเหงาซึม 
คิดถึงวันที่ ผ่านมา
เฮาเหมือนคนบ้า 
เอาเหล้าล้างหน้า แทนน้ำ
จอบ แนม
เบิ่งน้อง สิเจ้าพาขวัญ
เหมือนโดน มีดหั่น 
เป็นวันที่เฮา เจ็บช้ำ
พอแล้วพอที
ชาตินี้จะขอจดจำ
เพราะคนใจดำ 
ทำให้ เฮาช้ำเจียนตาย...[start]../song/1/1237.MID[stop]