พี่ ระทมอยู่เดียวดาย
ความ สุขที่หมายคลายคืน
เจ้า ลืมรักเคยภิรมณ์ ชมชื่น
เพียงฟังน้ำคำคนอื่น
เจ้าคืนสัญญาแห่งใจ
อันคำคน เวียนวนลอย ลม
ควรหรือเจ้ามาเศร้าตรม
เอาอารมณ์ของตัวเป็นใหญ่
เก็บมาวู่วาม
หลงลืมแม้ความยับยั้งชั่งใจ
ตัดเยื่อ ตัดใย
ทอดทิ้งให้พี่ อกตรม
เจ้า คิดเอาแต่ใจ ตน
ลืม เหตุลืมผลงายงม
แต่เพียงน้ำคำวาจา ปรารมภ์
ควรหรือยึดเอามาตรม
ระทมแล้วเลยเปลี่ยนไป
อันอารมณ์ หากเหนือเหตุผล
ความแค้นก็แน่นกมล
กลายเป็นคนคิดสั้นไปได้
หักความระทม
ยกเอาอารมณ์ทิ้งให้ห่างไกล
จะเห็น หัวใจ
แล้วจะรักใคร เจ้าเอย
 
อันอารมณ์ หากเหนือเหตุผล
ความแค้นก็แน่นกมล
กลายเป็นคนคิดสั้นไปได้
หักความระทม
ยกเอาอารมณ์ทิ้งให้ห่างไกล
จะเห็น หัวใจ
แล้วจะรักใคร เจ้าเอย...[start]../song/0/0525.MID[stop]