ญคืน นี้ใยเดือน
หมอง เลือนไม่สวย
เหมือน คืนก่อน
ชก็ เดือนอาย พักตร์ของประอร
จึง ได้งอน หนีหน้าไป
ญหมู่ ดาวเคยสกาวเกลื่อนฟ้า
จาก นภา หายไปหนใด
ชโถ ดาว คงอาย
เมื่อเจอะดวงตา
ของนวลน้องพี่
ญลม เคยพริ้วรำเพย
กลับเงียบ เลย ไม่โบกวี
ชก็สายลมนี้
มัวหลงชม นวลเจ้า
ญเฝ้าพร่ำชมให้หลง
คารม มึนเมา
ชใช่แกล้งยอ โฉมเจ้า
ทุกวันนี้ใครเล่า
จะงามยิ่งขวัญชีวา
ญปากนี้หนา
น้ำตาลก็ด้อยกว่า
ชโอ้แก้วตา
รักดอกหนา
ใช่ ลวงเล่น
ญชาย ทุกคนชม หญิงให้หลงลม
ชอกช้ำ ลำเค็ญ
ชน้อง เอย พี่ ไม่เป็น
เหมือน เช่นผู้ชาย ใด ๆ
ญน้องกลัวพี่ยิ่ง ใคร ๆ
ชกลัวทำไมแก้วตา คนดี
ญก็เพราะน้องยังใหม่ น่ะซี
ชยิ่งเก่ายิ่งดี หนึ่งไม่มีสอง
ญแม้จริงดังนี้ น้องไม่ขัดข้อง
ชสอง เรา พี่น้อง รักกันมั่น
ญตราบคีรี และฟ้าดิน
ไม่พินาศไปพลัน
ชรักก็มั่นคงอยู่ ไม่รู้ลา
ญแน่ะดาวตกลอยล่วงจากฟ้ามา
 พร้อมโถดวงดารา
เจ้าคงจะเห็นใจ
ที่สองเราได้ รักกันคืนนี้...[start]../song/0/0779.MID[stop]