พี่ นี้ ไม่มีสมบัติพัสถาน 
ที่จะบันดาล วิมาน ห้อง หอ
มีเพียงกระท่อม ไม้ ไผ่ 
ของชาวไร่ มอซอ
สงสาร โปรดรอ พี่เถิด ทูนหัว
กระท่อม น้อย อยู่ริมลำห้วยธารา
ทั่วถิ่น วนา ไร้ความ น่า กลัว
เรไรจำเรียง เสียง ก้อง
แสงจันทร์ส่อง สลัว 
น้องรัก อย่ากลัว ว่าจะขื่นขม
ไม่มี บันไดจะไต่ขึ้นไปสู่สรวง สวรรค์
เปรียบกระต่าย หมายจันทรา
สุดทางรักมัน ได้แต่ระทม
ถ้ามีปีกบิน เหมือนนก พี่จะโผผิน ลอยลม
คว้าน้องมาชม ให้สมอุรา
เป็นดอกฟ้า อยู่กลางทรวงพี่ได้ไหม
จะมอบดวงใจ ไว้เพียง แก้วตา
เอ็นดูพี่เถิด สาย ใจ ขอจงได้ เมตตา
แม้นน้องศรัทธา จงอย่าเดียดฉันท์...[start]../song/0/0216.MID[stop]