ดุจพรหมลิขิต ดั่งฟ้าบันดาล
 นรกลงทัณฑ์ หรือสวรรค์ลำเอียง
 เป็นเชลย ต่างใจรักร่วมเคียง
 เหมือนถูกเหวี่ยง ให้ต้องมาทนรับกรรม
 ต่างคนหนอต่าง มุ่งล้างทำลาย
 รอยยิ้มละไม ดวงใจโหดร้ายคลุกคลาม
ศักดิ์ศรีชาย สิ้นความหมายหมดงาม
 เธอเหยียบย่ำ ให้เจ็บช้ำดวงใจ
 เชลยศักดิ์ เสียหลักชีวิตปรวนแปร
 หมดทางแก้ ด้วยขัดแย้งภายใน
 อยาก ใจหนึ่งอยากหนีไกล
 แต่อีกใจ ทำไมห่วงหาอาทร
 กัดฟันยิ้มสู้ ชีวิตมันไป
 ปวดร้าวเพียงใด จะไม่อ้อนวอน
 ใจหนอใจ เหตุไฉนสั่นคลอน
 หนึ่งมันอ่อน อีกหนึ่งนั้นทรนง
   
 กัดฟันยิ้มสู้ ชีวิตมันไป
 ปวดร้าวเพียงใด จะไม่อ้อนวอน
 ใจหนอใจ เหตุไฉนสั่นคลอน
 หนึ่งมันอ่อน อีกหนึ่งนั้นทรนง...[start]../song/4/4369.MID[stop]