จะจ้างสักพัน ฉันก็ไม่หันไปมอง
 ถึงเธอจะใส่ทอง เส้นโตเท่าโซ่รถไฟ
 จะขี่รถเก๋ง เรือบิน หรือเดินดินไป
 สวมสร้อยเพชร เม็ดโตเท่าไข่
 ราคาแค่ไหน ฉันก็ไม่มอง
 จะจ้างสักพัน ฉันก็ไม่หันไปแล
 เพราะเธอ เคยฝากแผล
 ให้ไว้ จนใจกลัดหนอง
 จะเป็นคุณหญิง คุณนาย ฉันก็ไม่มอง
 ถึงอย่างไร เธอก็ยังต้อง
 ขึ้นชื่อว่าคน สองใจทุกวัน
 ก่อนอยู่บ้านนา เขาเรียกกันว่าอีกรอย
 มาอยู่กรุงเทพฯ มีผัวนายร้อย
 เปลี่ยนจากกรอย มาเป็นแรมจันทร์
 แรมจันทร์ แรมใจ ดีดีไปตัวใครตัวมัน
 ซื่อเกินไป ถึงไล่ไม่ทัน
 ช้ำ ช่างมัน นึกว่าฝันเลย ไป
 จะจ้างสักพัน ฉันก็ไม่หันไปมอง
 ถึงตัวจะหุ้มทอง จะมอง ให้โง่ทำไม
 สักวันเถิดหนา น้ำตา จะนองหน้าใคร
 เขาไม่แล แล้วคงจะได้
 ขึ้นชื่อ คุณนาย ประจำโรงแรม
  
ก่อนอยู่บ้านนา เขาเรียกกันว่าอีกรอย
 มาอยู่กรุงเทพฯ มีผัวนายร้อย
 เปลี่ยนจากกรอย มาเป็นแรมจันทร์
 แรมจันทร์ แรมใจ ดีดีไปตัวใครตัวมัน
 ซื่อเกินไป ถึงไล่ไม่ทัน
 ช้ำ ช่างมัน นึกว่าฝันเลย ไป
จะจ้างสักพัน ฉันก็ไม่หันไปมอง
 ถึงตัวจะหุ้มทอง จะมอง ให้โง่ทำไม
 สักวันเถิดหนา น้ำตา จะนองหน้าใคร
 เขาไม่แล แล้วคงจะได้
 ขึ้นชื่อ คุณนาย ประจำโรงแรม...[start]../song/6/6392.MID[stop]