พอทีนะคุณ การุณ ผู้ชายเถิดหนา
อย่าคิดเอาความโสภา พร่าหัวใจผู้ชาย
คุณสวยคุณเด่น ใครเห็นเป็นต้องงมงาย
อดรักคุณนั้นไม่ได้ ยอมตายแทบเบื้องบาทคุณ
คุณฆ่าผู้ชาย ให้ตายมาแล้วมากล้น
ไม่พ้นไปได้สักคน หน้ามลช่างไม่การุณ
อีกซักเท่าไหร่ ถึงจะพอใจของคุณ
ผู้ชายทั้งโลกคงวุ่น 
เสน่ห์ของคุณนั้นแรงเหลือเกิน
หรือถือว่าสวย หรือถือว่ารวยสูงด้วยยศศักดิ์
วันหนึ่งถ้าปีกหงส์หัก 
แล้วคุณจะสิ้นคนสรรเสริญ
สิ้นสาวคราวใด ใครใครเขาก็คงเมิน
แล้วคุณจะไร้ดินเดิน 
มัวหลงเพลินแต่คำป้อยอ
คุณคงภูมิใจ ที่ใครพากันรุมรัก 
แต่แล้วก็ต้องอกหัก เพราะหลงรักคุณนั่นหนอ
คุณคิดแจกจ่าย หัวใจไม่รู้จักพอ
ผลกรรมที่คุณนั้นก่อ 
สักวันเถิดหนอคุณจะร้องไห้
 
คุณคงภูมิใจ ที่ใครพากันรุมรัก 
แต่แล้วก็ต้องอกหัก เพราะหลงรักคุณนั่นหนอ
คุณคิดแจกจ่าย หัวใจไม่รู้จักพอ
ผลกรรมที่คุณนั้นก่อ 
สักวันเถิดหนอคุณจะร้องไห้...[start]../song/6/6011.MID[stop]