มารับฉันไปวิมานเมืองแก้ว
แล้วก็ปล่อย ลอยคว้างอยู่กลางดงดาว
มารับฉันไปค้างคืนชั่วคราว
ได้ความสาวเอิบอิ่ม ชิมชื่นชีวา
หากตัวฉันเป็นเช่นกากีชั่ว
ฉันคงชั่ว อย่างคนที่มีราคา
เป็นเมียของคนชั้นพระราชา
ไม่ใช่มา อยู่อย่างอนาถาใจ
พรรควิมานเมืองแก้ว
วับแววแพรวพร่าง
ต่างแบบต่างเบอร์บอกไว้
หมดเวลาแล้ว ต่างคนยิ้มลาต่างไป
เหลือความอ้างว้างใจ
กับรอยเปียกปอนน้ำตา
ชีวิตของคนขายพิศวาท
ทั้งปีทั้งชาติ ตกเป็นทาสนาฬิกา
คนนั้นเดี๋ยวไปเดี๋ยวคนนี้มา
อิ่มเสน่หา แต่กลับขาดแคลนน้ำใจ
พรรควิมานเมืองแก้ว
วับแววแพรวพร่าง
ต่างแบบต่างเบอร์บอกไว้
หมดเวลาแล้ว ต่างคนยิ้มลาต่างไป
เหลือความอ้างว้างใจ
กับรอยเปียกปอนน้ำตา
ชีวิตของคนขายพิศวาท
ทั้งปีทั้งชาติ ตกเป็นทาสนาฬิกา
คนนั้นเดี๋ยวไปเดี๋ยวคนนี้มา
อิ่มเสน่หา แต่กลับขาดแคลนน้ำใจ...[start]../song/6/6036.MID[stop]