เผลอ ใจ ใฝ่ ปอง จึงหมอง หม่น
 เสียดายที่เกิด มา จน
 สู้ ทน ฟังคำ เย้ย มา
 เสียดสี ทิ่มแทง ในใจ
 ผลักไส ให้ไปไกลตา
 ค่า มี ก็เพียง ดอกหญ้า
 เจ้า ดอกฟ้า งามเด่น
 รักจริง จากพี่ ชาว ดิน
 ยุพิน จึงมอง ไม่ เห็น
 ชื่นชม ชาวฟ้า ใช้เงินตรา เช้า เย็น
 เจ้าเพลิน หลงเล่น เอารักเซ่นเงินตรา
  
 ซัก วัน เจ้า คง คิดถึง พี่
 คิดถึงรักเก่า เรา มี
 เจ้า พลี รื่นรมณ์ สม อุรา
 พรอดรัก กันเพียง ลำพัง
 ต่างหวัง เคียงชีวา
 สี่ ปี ไม่มี คุณค่า วาสนา พี่ ต่ำ
 คิดหา คนช่วย ปลอบ ใจ
 นี่ไฉน แผลใจ รุกราน
 รักต้อง ติดลบ เมื่อได้พบ คนงาม
 ปวด ใจ เช้า ค่ำ
 ครวญ รักคร่ำ ก่อน เอย
  
 ซัก วัน เจ้า คง คิดถึง พี่
 คิดถึงรักเก่า เรา มี
 เจ้า พลี รื่นรมณ์ สม อุรา
 พรอดรัก กันเพียง ลำพัง
 ต่างหวัง เคียงชีวา
 สี่ ปี ไม่มี คุณค่า วาสนา พี่ ต่ำ
 คิดหา คนช่วย ปลอบ ใจ
 นี่ไฉน แผลใจ รุกราน
 รักต้อง ติดลบ เมื่อได้พบ คนงาม
 ปวด ใจ เช้า ค่ำ
 ครวญ รักคร่ำ ก่อน เอย...[start]../song/6/6384.MID[stop]