เพราะพี่มันจน คนที่ไหนแล
ต้องจากบ้านจากพ่อและแม่
คงชะแง้รอวันฉันมา
ต้องจากไกลมาลัยบ้านป่า
จากทุ่งนามาหางานทำ
เพราะพี่มันจน
ต้องดิ้นรนเรื่อยไป
เข้าสู่กรุงสู่กรุงวิไล
หัวใจพี่เฝ้าระกำ
ทำงานละเหงื่อกายไหลฉ่ำ
ตากแดดหน้าดำต้องทำเพราะจน
มาลัยจ๋าอย่าว่าพี่จาก
เพราะความจนยาก
ต้องจากหน้ามน
ละเมื่อพี่ไกลทรามวัยอย่าบ่น
เมื่อพี่หายจนหน้ามนคงสบาย
เพราะไกลเธอ เพ้อใจลอย
คิดถึงเธอคิดถึงเธอบ่อยๆ
ใจลอยกระวนกระวาย
ตัวไกลละหัวใจอยู่ใกล้
เจ้าอย่านอกใจ
ละเมื่อพี่ไกลบ้านนา
 
มาลัยจ๋าอย่าว่าพี่จาก
เพราะความจนยาก
ต้องจากหน้ามน
ละเมื่อพี่ไกลทรามวัยอย่าบ่น
เมื่อพี่หายจนหน้ามนคงสบาย
เพราะไกลเธอ เพ้อใจลอย
คิดถึงเธอคิดถึงเธอบ่อยๆ
ใจลอยกระวนกระวาย
ตัวไกลละหัวใจอยู่ใกล้
เจ้าอย่านอกใจ
ละเมื่อพี่ไกลบ้านนา...[start]../song/6/6488.MID[stop]