มาเถิดหนา คนดี
 เอนกาย ลงที่ตรงนี้
 ที่มี อ้อมแขนคอยกอด
 อย่ารังเร หันเหเอื้อนออด
 อย่าให้ ความทุกข์เป็นมอด
 คอยกัดกร่อน ชีวา
 ชี วิตร้อนรุ่ม ด้วยรัก
 น่าเหนื่อยหน่ายนัก
 เหมือนท้อง ทะเลกว้าง
 ปลดใบเรือ หันหางเสือเข้ามา
 อ่าวใจ ที่มีเสน่ห์หา
 ไว้ให้ แก้วตาดื่มกิน
 มาเถิดหนา ยาใจ
 ทิ้งปรอย ผมให้สยาย
 ปล่อยใจ ให้มันโบยบิน
 ทั่วเรือนร่าง
 สวยสำอางค์ ไร้มลทิน
 น่าโลม น่าไร้ ไปสิ้น
 ยวนยั่วใจ สุดทน
 ลืม เสียเรื่องเศร้า หมองศรี
 โลกใหญ่โลกนี้
 ใช่ของเรา สองคน
 สุขใกล้มือ คว้าไว้ก่อน
 ประเสริฐล้น
 กอดพี่ ให้แน่นน่ามล
 เดี๋ยวฝน จะโปรยลงมา
  
 มาเถิดหนา ยาใจ
 ทิ้งปรอย ผมให้สยาย
 ปล่อยใจ ให้มันโบยบิน
 ทั่วเรือนร่าง
 สวยสำอางค์ ไร้มลทิน
 น่าโลม น่าไร้ ไปสิ้น
 ยวนยั่วใจ สุดทน
 ลืม เสียเรื่องเศร้า หมองศรี
 โลกใหญ่โลกนี้
 ใช่ของเรา สองคน
 สุขใกล้มือ คว้าไว้ก่อน
 ประเสริฐล้น
 กอดพี่ ให้แน่นน่ามล
 เดี๋ยวฝน จะโปรยลงมา...[start]../song/0/0988.MID[stop]